معنی ستاره باران در فرهنگ فارسی عمید

فروریختن چیزی از جایی به شکل فرو ریختن ستارگان، از شاخ شکوفه ریز گویی / کرده ست فلک ستاره باران (خاقانی - ۳۴۵)، پُرستاره

معنی ستاره باران در لغت نامه دهخدا

پرستاره. در بیت زیر مجازاً، پرگل:، از شاخ شکوفه ریز گویی، کرده ست فلک ستاره باران.، خاقانی

فرهنگ فارسی عمید

لغت نامه دهخدا

فرهنگ واژه مترادف متضاد

آنکه چیزی مانند ستاره فرو ریزد، ستاره بارنده، کنایه از اشک ریز، گریان

(نَ دَ دَ / دِ)

در بیت زیر، باران ریز. که باران از آن ریزد. که قطرات باران از آن چکد:
بستان چنان شود که ندانیش زآسمان
چون ابر گشت بر رخ بستان ستاره بار.
سوزنی